16 augustus 2021

Meer over het te schrijven boek:

Waarom blijft de diepe verdeeldheid die er nog steeds bestaat over het geheugen aan m.n. seksuele trauma’s zo latent? In de kwestie Griet op de Beeck was het opvallend dat wetenschappers zich niet of nauwelijks aan het onderwerp wilden branden. De commotie vond plaats op sociale media en in kranten en degenen die zich roerden waren therapeuten, ‘overlevers’ en feministen aan de ene kant, tegenover columnisten aan de andere kant. Een enkele wetenschapper sprak zich voorzichtig uit in een interview, maar men nam niet zelf het voortouw.

In hoofdstuk 11 – over maatschappelijke organisaties die bij ons onderwerp betrokken zijn – zullen we laten zien dat er in Nederland een polder-overeenkomst* is gesloten tussen de twee ‘vechtende’ partijen. Dit akkoord wil niemand openbreken

.Zoals we echter in hoofdstuk 3 (Dwaalwegen) zullen betogen, is wetenschap geen democratisch proces. Het zou het althans niet horen te zijn, want anders waren we het er nog steeds over eens dat de zon om de aarde draait. In ons boek kiezen we een standpunt. Dat doen we niet om mensen te schofferen, maar omdat er nog steeds gezinnen en mensen geconfronteerd worden met het drama van – vaak absurde – hervonden herinneringen. Hun leven valt in duigen op het moment dat ze hun mailbox openen en lezen hoe hun ouderschap wordt geherdefinieerd. In hoofdstuk 11 zullen we dieper ingaan op hun lijdensweg.

Het lijkt erop alsof niemand daarin is geïnteresseerd, dus we vrezen dat ons boek geen bestseller zal worden. Het zij zo.

*https://docplayer.nl/13861510-Omstreden-herinneringen.html