17 juli 2021
PSYCHISCH TRAUMA Deel 3.
Zoals wel vaker namen de V.S. het voortouw. De familie en wat ermee mis was vormde destijds al een thema van Republikeinen als Reagan en Bush senior. Het feit dat vrouwen hun kinderen gingen uitbesteden om aan het werk te gaan en carrière te maken was vele behoudende en Christelijke politici een doorn in het oog. Daarnaast groeide in de vrouwenbeweging het verzet tegen de ‘patriarchale familie’ en al vlug adopteerden ook zij de term ‘disfunctioneel’.
In feite gaven de gezinsverhoudingen in het gemiddelde gezin onveranderd aanleiding tot incest, aldus sommige feministen. Hiervoor werd de term ‘covert incest’, ‘verborgen incest’ gemunt, die we in een eerdere post al ter sprake brachten. Ter herinnering: dat was incest die alleen in gedachten plaatsvond, maar die wel degelijk een desastreus effect had op de gevoelige kinderziel.
Volwassen vrouwen (en mannen) mochten dan misschien denken een fijne jeugd te hebben gehad, maar daarin vergisten ze zich deerlijk. Daarvan was iedereen op een bepaald moment overtuigd, zoals moge blijken uit de wijze waarop Oprah John Bradshaw bij haar publiek introduceerde in één van haar uitzendingen (5-09-’90), door te zeggen dat hij degene was die mensen kon helpen een pijnlijk verleden te overwinnen, ‘al ben je je nog niet bewust van dat verleden‘.
Een jeugdtrauma, aldus Bradshaw in diezelfde uitzending, wordt als het ware in je brein gegrift en zal zijn schadelijke invloed blijven uitoefenen, totdat de hersenen geheeld zijn. Bradshaw vormt een typisch voorbeeld van wat Jung het archetype van de ‘wounded healer’ noemde. Meer hierover en over het feit dat zulke mensen het in zich hebben om grotere of kleinere goeroe’s te worden in hoofdstuk 9 – over ‘het therapeutendom’ – van het te schrijven boek.
Gaandeweg ontstond er mede door de vrouwenbeweging eennieuwe vrouwenziekte, hoewel sommigen – net als bij hysterie en incest – zeiden dat de aandoening ook mannen kon treffen. In feite werd gedrag dat over het algemeen als ‘vrouwelijk’ werd gekarakteriseerd – zoals het zichzelf wegcijferen en klaar staan voor anderen – gepathologiseerd. De ermee gepaard gaande zienswijze, waarin alles en iedereen werd opgedeeld in hetzij slachtoffer ofwel dader, goed of slecht, bleek een enorme aantrekkingkracht uit te oefenen op mensen die kwetsbaar waren, of erg ontvankelijk voor suggestie. Voor hen en hun ouders vormt de slachtoffercultus nog steeds een explosief mengsel. Zoals je in de persoonlijke bijdragen op deze site kunt zien, kunnen hele gezinnen erdoor uit elkaar spatten.