MPS/DIS EN DE GEVOLGEN VAN DE DIAGNOSE

23 maart 2021

Het is inmiddels bijna 30 jaar geleden, dat Freud-kenner Frederic Crews twee spraakmakende essays publiceerde in The New York Review of Books en daarin de frase ’the memory wars’ muntte. Twee jaar later werden ze onder dezelfde naam in boekvorm uitgegeven. Mede op grond van documentaires als de onderstaande zou je denken dat de MPS/DIS-beweging daarna geen poot meer had om op te staan.

https://www.prospectmagazine.co.uk/magazine/explainingmemorywars

Zoals we al vaker op deze pagina hebben betoogd, is het tegendeel echter het geval. De door therapeuten gedomineerde groep die ervan overtuigd is dat er een wellicht wereldwijde, transgenerationele sekte bestaat, die zich overgeeft aan sadistische rituelen, babymoord en kannibalisme, heeft de wind mee.

Beluister je de argumentatie in het begin van onderstaande video, kun je je daar wel wat bij voorstellen. We moeten vaststellen dat de uitleg in leken-oren wellicht erg plausibel klinkt. Maar wat goed klinkt is daarmee nog niet waar. Keer op keer hebben onderzoekers zoals FBI-agent Ken Lanning, die ook in deze video aan het woord komt, betoogd dat er geen enkele aanwijzing is voor het bestaan van de betreffende sektes.

Wetenschappers hebben aangetoond dat MPS/DIS een aangeprate stoornis is. Sommige voormalige patiënten hebben verslag gedaan van hun therapie, die niet onterecht door Richard Ofshe met een martelmethode wordt vergeleken.

Het mag allemaal niet baten. De mens is nu eenmaal ontvankelijk voor mythologische verhalen over goed en kwaad. Uiteindelijk lopen die mythes vaak uit op het opensnijden van babies en het consumeren van hun hartje. De Christenen werden ervan beschuldigd, toen ze nog een kleine sekte waren in het Romeinse rijk. En toen ze het eenmaal tot staatsgodsdienst hadden gebracht, betichtten zij op hun beurt de Joden ervan hun matzes te bakken van babybloed. Dit is kennelijk het allerergste wat wij mensen ons kunnen voorstellen en het wordt daarom keer op keer gebruikt om anderen zwart te maken. Therapeuten zeggen regelmatig: dit verhaal is zo erg, dat verzin je niet.

Ze hebben het mis. Het wordt al sinds mensenheugenis opgelepeld.