28 juli 2021
PERSOONLIJK BERICHT VAN SASKIA VAN DER STOEL
Een ongelukkige vergelijking van Sylvana Simons. Met Quinsy Gario zegt ze ‘het Trojaanse Paard’ te hebben binnen gehaald.*
Iedereen die ook maar vaag kennis heeft genomen van de geschiedenis van het paard van Troje, weet dat het om een list van de Grieken ging, om na een schier eindeloze belegering alsnog Troje in te nemen. Ondanks waarschuwingen aanvaardden de Trojanen ‘het geschenk’ en haalden daarmee de vijand binnen haar muren.**
De vijand? Is Gario van het begin af aan een vijand geweest, die zich onder valse voorwendselen in BIJ1 genesteld heeft? Ik denk het niet. Hij mag dan in zijn gedrevenheid gedrag vertoond hebben dat voor anderen beangstigend en onacceptabel was, (het is eveneens mogelijk dat hij een alternatieve stroming binnen BIJ1 vertegenwoordigde, zoals Nieuw Links dat ooit was in de PvdA ) maar het zal niet in zijn bedoeling hebben gelegen de gemeenschappelijke missie te doen stranden.
Hier doet een vijandsdenken opgeld, dat niet alleen BIJ1 teistert, maar zo’n beetje de hele cultuur. Om een geschikte metafoor te gebruiken: het zwart-wit denken – wie niet voor mij is, is tegen me. Gario wordt op internet inmiddels omschreven als ’toxische persoon’.
Misschien zou je zijn gedrag als toxisch kunnen omschrijven, maar laat het hele woord ’toxisch’ liever achterwege. Het heeft geen betekenis meer, sinds het verschijnen van het cultboek ‘Toxic Parents, overcoming their hurtful legacy and reclaming your life’ by the author of Men who hate women & the women who love them: Dr Susan Forward.
Het woord behoort tot het idioom van de recovery-beweging, een halfzachte groepering van middle class vrouwen die niets beters met hun leven wisten te doen dan elkaar trauma’s aan te praten. En waarvan het meest walgelijke relict is, dat je niet van anderen zou kunnen houden, zonder dat eerst van jezelf te doen. We zien de ‘hurtful legacy’ ervan terug in het feit dat we ons als land niks aantrekken van het lot van bootvluchtelingen en ze schouderophalend terug in zee laten duwen en in grote getalen laten verdrinken.
Laat BIJ1 niet zo’n club worden. Laat ze inzetten op diversiteit en niet op afsplitsing van slachtoffergroeperingen die elkaar beconcurreren om het hoogst ervaren leed. Laat ze überhaupt niet alles indelen in zwart en wit, vriend en vijand. Ook dat is racisme.
Komop BIJ1: neem een voorbeeld aan Nelson Mandela en overstijg de verschillen.