25 april 2021 ·

DIS-therapeuten en hun community roepen dit vaak om aan te tonen dat DIS* en PTSS** geaccepteerde diagnoses zijn en dus ‘bestaan’.

Dat ligt wat genuanceerder. De ‘Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders”, zoals het psychiatrische handboek de DSM voluit heet is – zoals we al eerder schreven i.v.m. PTSS – niet zozeer het resultaat van wetenschappelijke inzichten, als van politiek: van het recht van de ‘sterkste’, de meerderheid – van lobbygroepen die het hardste schreeuwen. De eerder beschreven en inmiddels keihard van z’n voetstuk gevallen complot-psychiater Bennett Braun heeft niet alleen een desastreuze invloed uitgeoefend op Nederlandse DIS- therapeuten en hun opleidingen, hij was ook de instigator van het opnemen van de diagnose MPS in DSM-3.

De DSM is niet anders dan een classificatie van symptoomclusters waarover hoofdelijk wordt gestemd. Het is een poging van de Amerikaanse psychiatrische wereld om aan te schurken tegen het medische gebruik om diagnoses te stellen. Waar geneeskundige diagnoses echter gebaseerd zijn op wetenschappelijke bewijzen en objectieve diagnostische ‘tools’, zoals lichamelijk onderzoek, laboratorium-bevindingen en radiologie, moet de psychiatrie het doen met de ‘impressie’, de ‘interpretatie’ en/of de ‘ervaring/tunnelvisie’ van therapeut of psychiater. En een klapper vol ‘testen’, waarvan de meeste noch betrouwbaar, noch valide zijn. Dat is logischerwijs ook niet mogelijk, daar ze de op drijfzand berustende diagnostische indeling van de DSM als uitgangspunt nemen.

Het feit dat het handzame stenciltje van de beginjaren is uitgegroeid tot een boekwerk van letterlijk en figuurlijk bijbelse proporties, zou te denken moeten geven. Het aantal psychiatrische stoornissen groeit al net zo hard als het aantal alters bij MPS/DIS en daar ligt enigzins hetzelfde principe aan ten grondslag: creëer een diagnostisch label en gij zult er patiënten bij vinden. In de volgende uitgave van DSM kun je altijd nog de criteria aanpassen aan ‘de nieuwste inzichten’.

Dat alle diagnoses onderling ook nog eens een aanzienlijke symptomatische overlap vertonen, roept eveneens de nodige vraagtekens op. En het feit dat psychiaters – gebruikmakende van hun handboek – vaak tot heel verschillende inzichten komen, brengt de hele exercitie terug tot een gedichtje voor kinderen. Of vergelijk het met het stenen tijdperk van de geneeskunde:

Beertje Pippeloentje is ziek (Annie M.G. Schmidt)

Kijk, wie ligt daar in zijn bed?

Kleine beertje Pippeloentje.

Kijk , wie ligt daar in zijn bed?

Pippeloentje met de pet!

Lust geen appeltjes, lust geen peertjes

speelt niet met de andere beertjes

wil niet wandelen in ‘t plantsoentje

arme, zieke Pippeloentje…..!

Drie dokters uit het bereland

kwamen aan beertjes ledikant.

Het eerst kwam dokter Hoggelemog

Die zei: wat heeft dat beertje toch?

Lust geen appeltjes enzovoorts….

Beertje heeft de berekoorts.

Toen kwam dokter Higgelemig

die zei: wat is dat akelig!

Lust geen peertjes en geen lof….

Beertje heeft de berebof!

Toen kwam dokter Huggelemug.

Die zei: gaan jullie maar terug!

Sta daar niet te bazelen!
Beertje heeft de mazelen!

Het is niet waar! Het is niet waar!

Ze kregen ruzie met mekaar.
‘t Is niet! ‘t Is wel! ‘t Is niet! ‘t Is wel!

Ze beten in elkanders vel.

Ik heb gelijk! ‘t Is niet! ‘t Is heus!
Ze beten in elkanders neus.
Ze keken niet meer op of om.
Van grim gram grauw! En grim gram grom!

En toen ze eindelijk keken, zeg,

toen was het zieke beetje weg!

Pippeloentje met de pet
was verdwenen, was verdwenen.

Pippeloentje met de pet

was verdwenen uit zijn bed.

Liep weer in zijn tuintje rond

was weer helemaal gezond

at weer appeltjes, at weer peertjes

speelde weer met de andere beertjes

ging weer wandelen in ‘t plantsoentje

kleine, bétere Pippeloentje.

Kortom, DIS-therapeuten, beroep je niet op je ‘klinisch inzicht/ervaring’, op de ‘echtheid’ van de emoties die je in je praktijk ziet, op complottheorieën – en zeker niet op de DSM. Loop een tijdje colleges wetenschapsfilosofie en help je cliënten gedurende die tijd de problemen die ze in het dagelijks leven ondervinden het hoofd te bieden.

Of neem anders de eerste de beste UFO en vertrek naar je eigen planeet.

* De vroegere ‘meervoudige persoonlijkheidsstoornis (MPS)

**Post Traumatische Stress Stoornis