Video kon nog niet ge-upload worden. Te zien op onze Facebook-pagina.

12 maart 2021

Interview met professor Hans Crombag , hoogleraar rechtspychologie , waarin Crombag erom durft te wedden dat je een paar jaar later nooit meer iets van hervonden herinneringen zal horen. Hoe een bekende forensisch psycholoog zich bij z’n leest moet houden en geen toekomstvoorspellingen doen!

Inmiddels, een jaar of 20 na dato, floreren de hervonden herinneringen alsnooit tevoren. Ze zijn hardnekkig als de hydra van Lerna, een mythologisch monster met vele koppen, die in veelvoud aangroeien als je ze afhakt. Hervonden herinneringen hebben zich wel van een ander jasje voorzien. Een vermomming waar het onderzoeksprogramma Argos niet doorheen prikte, toen het beweerde dat de vrouwen die ze spraken over geörganiseerd ritueel misbruik geen hervonden herinneringen hadden, omdat ze ‘zich het misbruik altijd herinnerd’ hadden.

Ze vergaten daarbij namelijk te vermelden dat alle zich ‘overlevers van ritueel misbruik’ noemenden, een dissociatieve stoornis – vaak DIS het vroegere MPS – hebben. VolgensDIS-DESkundigen is het kenmerk van een dergelijke stoornis, dat gebeurtenissen die zo afschuwelijk zijn dat je ze niet onder ogen kunt zien, worden afgesplitst naar een ander – meestentijds ontoegankelijk – deel van het bewustzijn. Voorganger van de hervonden-herinnering beweging in Nederland, prof. O van der Hart, heeft het over een ‘apparent normal part’ (ANP) en een ‘emotianal part’ (EP) van de persoonlijkheid. De ANP, die zich bekommert om het dagelijks bestaan, weet niks van de EP, die de herinneringen bewaart. Aldus de theorie van van der Hart en consorten.

Waar er in de hoogtijdagen van prof. Crombag sprake was van ‘verdringing’, het wegduwen van een onaangename bewustzijnsinhoud naar het onbewuste (zie deel 1), spreekt men nu van dissociatie. Per saldo komt het echter op hetzelfde neer: men veronderstelt dat de betreffende persoon geen toegang heeft tot de herinneringen. Pas door hypnose en aanverwante technieken kan dat deel van de persoonlijkheid dat ze bewaart naar voren komen en worden de herinneringen opgedelfd. Het zijn hervonden herinneringen pur sang en afgezien van de terminologie is het boek uit 1996 ‘Hervonden Herinneringen en andere Misverstanden’, van Crombag en Merckelbach, er onverkort op van toepassing.