16 april 2021
fMRI resultaten bestaan uit een mix van signalen en ruis als reactie op een prikkel – bijvoorbeeld een foto die een emotie uitdrukt. Wetenschappers gebruiken statistische technieken om het juiste signaal te benadrukken en de ruis weg te filteren. Het gevolg is niet alleen dat een bestaande correlatie tussen de prikkel enerzijds en het oplichten van een plek in de hersenen anderzijds, wordt overdreven, maar ook dat er correlaties gevonden worden waar die er helemaal niet zijn. Voodoo-correlaties, in feite.
Als je daar geen rekening mee houdt, is er grote kans dat je een correlatie ziet tussen bijvoorbeeld een emotie en een hersengebied, die er in werkelijkheid niet is. En dat niet alleen: dat je een correlatie over het hoofd ziet tussen de betreffende emotie en een ander hersengebied, omdat je daar niet naar zoekt. Dat je van een fMRI-scan geen eenduidig antwoord kunt verwachten, werd gedemonstreerd in het volgende onderzoek: https://www.wired.com/2009/09/fmrisalmon/ , waarbij een dode zalm in een MRI-tunnel werd gelegd en hem door de onderzoekers werd gevraagd welke emotie een voorgehouden foto uitdrukte.
Het resultaat was dat er plekken in de hersenen van de zalm oplichtten. En de onderzoekers concludeerden gekscherend dat hij over het antwoord nadacht.
De fMRI kan daarom beter niet worden ingezet door mensen die iets willen bewijzen waar ze toch al van overtuigd zijn. Weliswaar zullen de uitkomsten hen tevreden stellen, maar wetenschappelijk beschouwd zijn ze van nul en generlei waarde. In feite brengen zulke onderzoeken alleen je eigen tunnelvisie in beeld. En dat Antje Reinders zich diep in haar eigen – niet satanische – tunnel heeft verschanst, moge blijken uit dit artikel
Niet alleen schuift ze alle kritiek op haar trauma-driven model van DIS op een nauwelijks bewust afweermechanisme van de critici, die niet onder ogen zouden kunnen zien dat gruwelijk misbruik daadwerkelijk bestaat – en vergelijkt ze op wetenschappelijk onderzoek gebaseerde kritiek op haar model met Holocaust denial, ook concludeert ze op basis van fMRI scans dat er veel overeenkomsten zijn tussen mensen met DIS en mensen met PTSS.
Dat denken wij ook, zie PTSS deel 1 en 2 in de columns van gisteren en eergisteren. Maar haar redenering luidt:
-PTSS komt door trauma
-Op scans lijkt DIS op PTSS
-Dus DIS wordt eveneens door een trauma veroorzaakt
Terwijl wij mogelijke gelijkenissen verklaren door de neiging van mensen met PTSS en DIS om er steeds meer en gruwelijker herinneringen bij te fantaseren. En zo zijn er wel meer reden voor de gelijkende scans te bedenken). Als ze dan tenslotte de hippocampus weer van stal haalt (zie onze column van gisteren), die ook bij DIS ‘door de traumatische ervaringen’ gekrompen zou zijn, dan realiseren we ons dat er niet met haar te praten valt. Daar hebben we niet eens een scan van haar hersenen voor nodig.
En zo wordt dit soort bullshit kritiekloos verspreid: https://www.healtheuropa.com/neuroimaging-techniques-dissociative-identity-disorder-treatment/89311/?fbclid=IwAR0w-vJ1ksssE2RgyJ21_LPp4Xg_I6eeynjEfk8NxDdwDfcpYr9XgqHugA8
