20 april 2021
Mensen met DIS en hun therapeuten hebben het onderling over de ‘zichtbare’ en de ‘verborgen’ wereld. Wij verwijzen naar onze column over de grot van Plato, waarin we het denken dat aan deze tweedeling ten grondslag ligt nader duiden.
Dergelijk gedachtegoed is niet vreemd. Je ziet het bij gelovigen of spiritueel angehauchte groepen. Denk bijvoorbeeld aan een begrip als de ‘geesteswereld’. En het is zeer manifest aanwezig bij complotdenkers.
Bij mensen met DIS lopen de bovengenoemde domeinen vaak door elkaar. Een niet onaanzienlijk deel van de DIS-patiënten is belijdend Christen – en voor hun therapeuten geldt hetzelfde. Dit feit maakt ze vermoedelijk ontvankelijker voor de heroïsche strijd van goed tegen kwaad, waar ze onderdeel van denken uit te maken. Het is een dramatiek die we ook terugzien in religieuze teksten en mythes.
Dat de DIS-gemeente daarnaast aanschurkt tegen de complottheorieën die momenteel opgeld doen, mag duidelijk worden uit de volgende passages*:
Ook de coronacrisis zorgt bij Mara al sinds het begin voor triggers. “Ik ben een risicopatiënt. Dus ik nam het echt wel serieus. Toch, merkte ik gelijk – met het inperken van de vrijheid – dat er iets niet goed was. Ik kon er mijn vinger niet op leggen. Dit alles linkt heel erg aan de verborgen wereld. Ik heb het er ook over gehad met mijn psycholoog, omdat ik zo in paniek raakte van alle maatregelen. Ik kan ook geen persconferenties of actualiteitenprogramma’s meer zien die hierover gaan. Er wordt gemanipuleerd. Dit is wat er in de verborgen wereld gebeurt. Het is massamanipulatie”
“Toen de hele communicatiestrategie van de overheid met betrekking tot corona naar buiten werd gebracht, was dat voor mij een bevestiging. Daarin kon je een heel stappenplan terug zien, hoe mensen het beste te beïnvloeden. Toen dacht ik: ‘Ik ben niet gek’..
Vroeger was het onder klinisch psychologen en psychiaters niet gebruikelijk om in de wanen van hun patiënten mee te gaan. Laat staan ze te versterken. DIS-therapeuten zijn echter niet zelden juist de aanleiding voor die wanen, omdat ze overtuigd zijn van het bestaan van transgenerationeel sadistisch misbruik of SRM. Zoals bij complotdenkers te doen gebruikelijk zien ze er overal de tekenen van. Dus ook bij hun cliënt. Dat is de reden dat DIS door wetenschappers een iatrogeen (door de behandeling veroorzaakt) ziektebeeld wordt genoemd.
Of een patiënt al een waansysteem had, of dat het hem tijdens de therapie wordt aangepraat, is echter niet belangrijk. Het resultaat is een kleffe folie-à-deux, waarin de therapeut haar professionele distantie compleet uit het oog verliest. In column over Gigi Jordan hebben we gezien waar dat in extremis toe kan leiden.
In plaats van stop-ritual-abuse zouden we daarom willen roepen #stopDIStherapie. Ze maakt meer kapot dan je lief is.
