Categoriearchief: Pseudo-wetenschap
WAT GELOVEN DIS-THERAPEUTEN?
27 juni 2022
Nu Ritueel Transgenerationeel Misbruik weer in de belangstelling staat, met dank aan het onderzoeksprogramma Argos (VPRO, radio 1)*, is het misschien zinnig uit de doeken te doen wat veel therapeuten die van het bestaan ervan overtuigd zijn, nu eigenlijk geloven.
Eén van deze therapeuten is onze eigen – Nederlandse – prof. Onno van der Hart. Hij heeft weliswaar – in navolging van zijn leermeester Bennett Braun twee jaar geleden een ‘beroepsverbod’ aan zijn broek gekregen, maar dat was niet om wat hij zijn patiënten op de mouw speldde, maar omdat hij tijdens een meer dan 20 jaar durende therapie de grenzen tussen hem en een vrouwelijke patiënte in toenemende mate had overschreden.**
Op de foto hieronder vind je een citaat waar uit blijkt dat hij gelooft dat wat men vroeger ‘satanische sektes’ noemde, in hun eigen slachtoffers voorzien door ze letterlijk en figuurlijk door vrouwen te laten ‘uitbroeden’.
Lees verderDE MENSHEID IS GEDOEMD AAN TRAUMA TEN ONDER TE GAAN,
WARE HET NIET DAT ER THERAPEUTEN BESTAAN.
5 juli 2021 ·
DE MENSHEID IS GEDOEMD AAN TRAUMA TEN ONDER TE GAAN –
ware het niet dat er therapeuten bestaan.
We hebben op deze pagina keer op keer laten zien dat er in alle uithoeken van ons bestaan beren op de weg kunnen worden waargenomen. Dat wordt ons van therapeutenwege* dan ook grondig ingepeperd. Een tamelijk nieuwe loot aan de slachtoffer- boom is het transgenerationele trauma. Niet alleen kunnen stressvolle gebeurtenissen doorwerken in de opvoeding van het nageslacht, zoals menig publicatie van tweede- en derde generatie Holocaustslachtoffers laat zien, ook de expressie van ons erfelijk materiaal kan beïnvloed worden door mensonterende omstandigheden.
De epigenetica – niet te verwarren met de door Nazi’s besmette eugenetica, die genetische verbetering van de bevolking en m.n. rassen voorstaat – is een betrekkelijk jonge wetenschap. Ze speelt zich af op het grensvlak van nature en nurture en wordt beschouwd worden als een verschuiving (paradigma shift) in het denken over de erfelijkheid van verworven menselijke eigenschappen.
Lees verderHET DYNAMISCH ONBEWUSTE
1 juni 2021
·
AXIOMA’s: het dynamisch onbewuste, of al even dynamische diverse bewustzijnstoestanden.
De therapie zoals die wordt bedreven bij mensen met een dissociatieve stoornis, wordt omschreven als psychodynamische therapie. In vorige posts hebben we het dynamisch onbewuste beschreven, dat hier een belangrijke rol in speelt. In de gedachten van psychoanalytisch geörienteerde theoretici is dit concept niet zomaar een psychische afvalbak, waarin zaken belanden die er niet meer toe doen, maar een actief proces ter bescherming van het ego (het ‘Ik’), dat psychische hobbels op diens levenspad tracht weg te nemen. Dit alles, opdat hij of zij zich niet bewust is van de eigen enigszins verdorven geest, instabiliserende ervaringen, of van het plaatsvinden van gebeurtenissen die niet in het plaatje van wat Jung ‘de Persona’ noemt, passen.
Er zijn talloze logisch-filosofische, experimentele en evolutionair biologische bezwaren aan te voeren tegen bovengenoemde voorstelling van zaken. In ons boek gaan we daar uitgebreider op in. Zo lijkt het evolutionair gezien niet tot voordeel te strekken om traumatiserende gebeurtenissen te verdringen. Men is dan immers niet voorbereid op een herhaling. Elke keer moet het wiel opnieuw worden uitgevonden: hoe te handelen in deze situatie? Maar ook: hoe te voorkomen dat de situatie zich herhaalt? Instanties als vertrouwensartsen, schoolmentoren en de kindertelefoon zijn tot stand gekomen om misbruikte en mishandelde kinderen en hun sociale omgeving een oor en (praktische) raad te bieden. Maar daarvoor moeten deze wel tot op zekere hoogte kunnen beschrijven, wat eraan schort. Zich ervan bewust zijn.
Lees verderARGOS REVISITED
8 mei 2021
Misschien gaan ‘the memory wars’ niet alleen over misvattingen over het geheugen, maar ook over wat wetenschap is. Nel Draijer herhaalt in onderstaande uitzending* het aloude adagium: dat cognitief en forensisch psychologen die zich uitspreken over de onmogelijkheid van hervonden herinneringen, zelf nog nooit zo’n patiënt hebben gezien. Tijdens een tv-uitzending in de 90er jaren heette het ook al: die professoren zouden eens één keer moeten meemaken wat er zich in therapie afspeelt. Hoe levensecht de emoties zijn, als er herinneringen boven komen. Hoe de cliënt zich met hand en tand verzet tegen het besef dat ze als kind vreselijk is misbruikt. Zoiets verzin je toch niet voor je plezier?
Lees verderGGZ INTERNE ROT DEEL 4
4 mei 2021
NAAR WIE LAAT DE GGZ HAAR OREN HANGEN?
Het is 21 maart 2015. De leiding van het TRTC (top referente trauma centrum) van de GGZ Drenthe houdt een eendaagse conferentie. Het programma wordt wervend aangekondigd als zijnde ‘outstanding’ en vertolkt door eminente clinici en wetenschappers.*
Daaronder Colin Ross, in de woorden van de organisatoren:
:’Colin A. Ross, MD. Dr. Ross is an internationally renowned clinician, researcher, author and lecturer in the field of dissociation and trauma-related disorders. He is de founder of The Collin A. Ross Institute in Dallas, Texas’.
Lees verderSCHNEIDERIAANSE SYMPTOMATIEK
3 mei 2021
EEN SPECIAAL GEVAL VAN APOFENIE
“Veel dissociatieve patiënten hebben het gevoel dat gedachten ‘in’ hun geest ‘geplant’ of ‘eruit getrokken’ worden(…).Doorgaans is het dat deel van de persoonlijkheid (…) dat op dat moment de controle heeft die dit ervaart, terwijl een ander deel de controle heeft over de inplanting of onttrekking.”Onno van der Hart et.al., Het Belaagde Zelf (2010).
In 1911 publiceerde de Zwitserse psychiater Eugen Bleuler zijn magnum opus: ‘Dementia praecox oder die Gruppe der Schizophrenien’. Hiermee vond de benaming schizein = gespleten en phren = geest zijn ingang in de psychiatrie. Bleuler omschreef schizofrenie daadwerkelijk als de dissociatie – of ‘Spaltung’ – van verschillende psychische functies.
Lees verderHET HOGE KWAKGEHALTE VAN DE FASEGERICHTE TRAUMABEHANDELING. DEEL 1
26 april 2021 ·
GGZ: INTERNE ROT.
Eerste deel van een serie posts.
‘Jongeren die een poging tot zelfdoding doen zijn vaak het slachtoffer geweest van kindermishandeling. GGZ-instellingen schieten ernstig tekort in de aanpak van deze traumaʼs’, aldus Martijne Rensen 1 augustus 2018 in Trouw. En zij kan het weten, want ze is sociale wetenschapper en directeur van het CELEVT, het Centrum Late Effecten Vroegkinderlijke Chronische Traumatisering en van de Trauma Academie.
‘Hoe kan het aantal zelfdodingen onder jongeren zo drastisch stijgen?’, vervolgt Martijne. ‘Bij deze vraag wordt een belangrijke factor steeds opnieuw over het hoofd gezien: uit internationaal onderzoek blijkt dat 80 procent van de jongeren die een poging tot zelfdoding doen, als kind langdurig en ernstig zijn mishandeld, verwaarloosd of seksueel misbruikt.’
Lees verderARGOS ‘IN DENIAL’!
5 december 2020
Het journalistiek speurwerk naar het bestaan van Satanisch Ritueel Misbruik door het VPRO nderzoeksprogramma ARGOS*, onder leiding van Sanne Terlingen en Huub Jaspers, vertoont nagenoeg dezelfde fouten als die sommige therapeuten ertoe hebben gebracht om ‘gelovige’ te worden.
Eén van de belangrijkste is misschien wel dat erop wordt vertrouwd dat de vrouwen die zijn geinterviewd een waarheidsgetrouw beeld geven van wat ze zeggen te hebben meegemaakt. Wij willen hier direct bij zeggen, dat dit niet betekent dat we veronderstellen dat de respondenten lijnrechte leugens verkopen. In ons boek** zullen we laten zien dat ‘de waarheid spreken’ en ‘doelbewust liegen’ twee uiteinden zijn van een spectrum, waarop nog diverse andere varianten liggen.
In het geval van mensen met DIS (het vroegere MPS) hebben we het m.n. over de mate van suggestibiliteit, die het hen moeilijk maakt te differentiëren tussen wat ze ooit hebben gehoord, op internet of tv gezien en gelezen enerzijds – en wat ze daadwerkelijk zelf hebben meegemaakt anderzijds. Wetenschappers noemen dit fenomeen ‘bronverwarring’.
Lees verderSRM = COMPLOTTHEORIE
3 december 2020
Al sinds het begin van de geruchten over Satanisch Ritueel Misbruik is er nooit enig bewijs gevonden van intergenerationele sektes die zich bezig zouden houden met extreem sadistisch seksueel misbruik, babyofferingen en kannibalisme.
De meeste westerse landen, waaronder ook Nederland, hebben op het hoogtepunt van de massahysterie (moral panic) gedegen onderzoek laten verrichten. Zo heeft de Amerikaanse FBI-agent Kenneth Lanning vele claims onderzocht en geen spoor van bewijs gevonden. In Engeland werd aan Jean La Fontaine, een professor in de sociale antropologie, een zelfde opdracht gegeven, zonder enig resultaat.
Niet alleen waren er geen positieve bewijzen: ook de hoeveelheid kinderen waarvan gezegd werd dat ze tijdens de rituelen waren afgeslacht, kon niet in overeenstemming worden gebracht met daadwerkelijke aantallen verdwenen kinderen.