Dit en meer zal worden besproken in hoofdstuk 4 van ons boek: De lenigheid van de menselijke geest
22 maart 2021
Deze site heeft tot doel aandacht te vragen voor mensen die ten onrechte beschuldigd worden van seksueel misbruik in familiaal en geörganiseerd verband. Daarbij richten we ons vooral op beschuldigingen die tot stand zijn gekomen in het kader van therapie of die door een therapeut gevalideerd worden, doordat een dissociatieve stoornis wordt gediagnosticeerd.
Over het feit dat dissociatie door therapeuten gelinked wordt aan trauma – en andersom, willen we in het kader van deze post vooral kwijt dat mensen die veel dissociëren inderdaad regelmatig verhalen over (seksuele) trauma’s vertellen. Zie echter de vorige posts over Regina Louf. Door psychiaters werd beweerd dat deze zwaar getraumatiseerd moest zijn, OMDAT ze MPS/DIS had en dus dissocieerde. Daar we inmiddels weten dat alles wat deze getuige X1 vertelde op fantasie berustte, moge het duidelijk zijn dat het therapeutendom dat zich van de cirkel-redenering betreffende trauma en dissociatie bedient, wat kort door de bocht gaat.
In bovenstaand artikel wordt het Pandora-proces beschreven, dat zo typerend is voor mensen die ten onrechte beweren seksueel misbruikt te zijn. Zoals we bij Yolanda uit Epe hebben kunnen zien, worden de beschuldigingen tijdens een dergelijk proces steeds extremer. Ook in het verhaal van Annemarie, de zus van Rob Kok, kwamen er steeds weer nieuwe zwangerschappen en babies bij en breidden de beschuldigingen zich uit van incest door opa en broers tot geörganiseerd seksueel misbruik. https://www.misdaadjournalist.nl/2017/01/22/verborgen-verleden-de-wonderbaarlijke-buik-van-annemarie-kok/
OVER DE ONVERBIDDELIJKE GEHEUGENKLOOF TUSSEN SOMMIGE VOLWASSEN KINDEREN EN HUN OUDERS.
Uit De Standaard, 26 februari 2004:
Wat is geworden van X1 en haar ouders?
,,Zolang Regina niet openlijk toegeeft dat haar verhalen van A tot Z verzonnen zijn, wil ik niks meer met haar te maken hebben. Ze is mijn dochter niet meer.”
Georges Louf, vader van X1, blijft het ongelooflijk vinden wat zijn dochter Regina allemaal uitkraamde in de marge van de zaak-Dutroux. In haar getuigenissen als X1 spaarde ze haar ouders niet. Haar moeder zou haar verkocht hebben toen ze amper twee was, haar vader, zegt ze, is niet Georges Louf maar ,,een Canadese Indiaan.”
,,Mijnheer, dat is krankzinnig”, zei Georges toen die verhalen in de pers opdoken. Hij en zijn vrouw Christiane waren doodgelukkig toen hun dochtertje in 1969 werd geboren. ,,Een gewénst kind, mijnheer. We hadden vruchtbaarheidsproblemen en toen het uiteindelijk lukte waren we de koning te rijk.
De relatie met haar ouders is door de X1-historie voorgoed verstoord. Zelfs toen haar moeder in 1998 stierf, wilde ze niks weten van een mogelijke verzoening. ,,Mijn moeder is voor mij al gestorven toen ze me in handen gaf van de kindermisbruikers”, was de enige reactie van Regina Louf.
Georges Louf bleef helemaal alleen achter, voorgoed gebroken. Tot het uitbreken van de X1-hysterie hadden hij en zijn vrouw een goed contact met hun kleinkinderen, de kinderen van hun dochter. Maar daarna mochten ze die niet meer zien, zo wilde Regina het. Het heeft geduurd tot begin 1999, toen de rechtbank van Gent hem toch een bezoekrecht toekende. Elke zaterdagmiddag tussen 3 en 5 mogen telkens twee van de vier kinderen samen met hun vader op bezoek bij hun opa.
Regina Louf woont nog altijd in De Pinte, samen met haar man en haar kinderen heeft ze er een hondenpension. Tot vandaag blijft ze erbij dat haar verhalen de waarheid zijn. Ze neemt er geen woord van terug. Zelfs nu bij de herlezing van haar getuigenissen is gebleken dat ze ongeloofwaardig zijn.
Zij zegt dat die herlezing een farce was, dat die onderzoekers hebben geknoeid met haar oorspronkelijke verklaringen.De jongste tijd legt Regina Louf zich toe op paarden. ,,Mensen vertrouw ik niet meer, dieren des te meer.” Ze lijdt aan MPS, zegt ze, het meervoudig persoonlijkheidssyndroom, een aandoening waarover de academisch het nog niet eens is of het wel bestaat.
Onlangs liet ze in een interview ook weten dat ze inmiddels pijnpatiënte is geworden, maar dat hippotherapie, een genezende vorm van paardrijden, haar een eind op weg helpt om ermee te kunnen leven. Daar is ze overigens ook een boek over aan het schrijven.