Categoriearchief: Over het boek

BESMETTELIJKE IDEEËN.

26 juli 2022

MEER OVER HET BOEK: Hoofdstuk 5 Besmettelijke ideeën.

«The myth of repressed memories is likely one that we have to debunk over and over, for each new generation.»

Steven Novella (5-11-2014) : False Memory Syndrome Alive and Well. www.sciencebasedmedicine.org

Niet elke theorie, elke opwelling of elk gerucht heeft het in zich om door de massa’s omhelsd te worden. In hoofdstuk 5 gaan we op zoek naar de kenmerken waaraan gedachtegoed moet voldoen, wil het onder een substantieel deel van de (beroeps)bevolking aanslaan en vanuit een enkele bron uitgroeien tot wat Cass Sunstein (On Rumors, 2014) een cascade, een waterval, noemt.

Lees verder →

VOORPUBLICATIE

13 juli 2022

Of het er nog van komt, het boek, is de vraag. De omstandigheden werken niet mee. Daaronder een structureel gebrek aan publieke aandacht voor het grote onrecht die de populaire mythe over verdrongen of gedissocieerde herinneringen met zich meebrengt. Maar naar aanleiding van de documentaire over de zaak Franklin, die de NPO dezer dagen uitzendt*, hierbij onze aanzet tot dit verhaal.

Er waren eens twee roodharige meisjes, die in een nieuw opgetrokken stadje op een schier-eiland woonden. Overal lag modder en zand en plassen water, want het land was op de zee gewonnen. Kinderen konden er heerlijk spelen – en dat deden de twee meisjes dan ook. Ze waren vriendinnen, ‘best friends’, zou Eileen jaren later zeggen. Maar als geschiedschrijver of biograaf weet je nu eenmaal nooit of de tijd de herinneringen niet meer glans heeft gegeven. Of zwarter heeft gemaakt. En de vriendinnen realiseerden zich toen nog niet dat ze geschiedenis gingen schrijven.

Lees verder →

HYSTERIE À LA CHARCOT

17 augustus 2021

In hoofdstuk 1: HOE HYSTERIE EN INCEST MET ELKAAR VERVLOCHTEN RAAKTEN, proberen we de geschiedenis van de huidige DIS-therapie te achterhalen. Daarbij gaan we terug naar de oude Grieken en scheren in vogelvlucht over de eeuwen, waarbij we o.a. op Charcot stuiten. Charcot, Jean Martin (1825 – 1893), te onderscheiden van zijn zoon Jean Baptiste, die een bekende poolonderzoeker werd, was al zeer bekend voordat hij zijn beruchte opmerkzame blik op het verschijnsel hysterie liet vallen.

Gepromoveerd op het verschil tussen jicht en reumatiek, had hij de bij diabetici beruchte Charcot-voet beschreven, zich beziggehouden met het onderscheid tussen M.S. en de ziekte van Parkinson en ‘De Ziekte van Charcot’ ontdekt, die tegenwoordig als ALS te boek staat en die voor lange tijd geassocieerd zal worden met de meest beroemde lijder eraan: Stephen Hawkins.

Lees verder →

POLDEREN

16 augustus 2021

Meer over het te schrijven boek:

Waarom blijft de diepe verdeeldheid die er nog steeds bestaat over het geheugen aan m.n. seksuele trauma’s zo latent? In de kwestie Griet op de Beeck was het opvallend dat wetenschappers zich niet of nauwelijks aan het onderwerp wilden branden. De commotie vond plaats op sociale media en in kranten en degenen die zich roerden waren therapeuten, ‘overlevers’ en feministen aan de ene kant, tegenover columnisten aan de andere kant. Een enkele wetenschapper sprak zich voorzichtig uit in een interview, maar men nam niet zelf het voortouw.

Lees verder →

KONIJNENHOL

MEER OVER ONS BOEK.

15 augustus2021

‘There is no stronger indication for the falsity of an opinion as the fact that it is applauded by the multitude.’ (HUME, 1777)

Het lijkt dan in ieders ogen hard om niet mee te gaan in kennelijke dwaalwegen van een naaste of publiek figuur, maar in feite doe je er iemand geen goed mee, om hem of haar in alle opzichten naar de mond te praten. Zoals een goede vriendschap betekent dat je elkaar af en toe, letterlijk, ‘de waarheidʼ zegt, zo mag iemand die haar verhaal in de wereld brengt ook geconfronteerd worden met de de haken en ogen daarvan.

Zoals we in hoofdstuk 8 (In therapy we trust) zullen zien bestaat de therapie in het kader waarvan herinneringen aan onbeschrijvelijk misbruik bovenkomen, veelal uit het kritiekloos aanvaarden van die herinneringen als feiten en het uitsluiten van een ieder die het waagt ze ter discussie te stellen. Ouders, zussen en broers, vrienden en vriendinnen, echtgenoten: zij hebben allemaal klakkeloos te accepteren wat er uit de doos van Pandora tevoorschijn komt. En anders liggen ze er uit.

Lees verder →

JEUGDTRAUMA’S

4 april 2021

Op 1 april plaatsten we een interview met een retractor: iemand die in eerste instantie geloofde satanisch ritueel misbruikt te zijn. Van dezelfde retractor staat er een artikel op deze site, onder retracties. In deze en vorige posts gaan we dieper in op fragmenten van het interview:

“Voor de aanpak van mijn psychische problemen kwam ik via de huisarts in het christelijke circuit van pastoraal werk terecht. Veel mensen daar verlenen hulp zonder enige opleiding. In die tijd begon het al dat mensen vroegen: ‘Heeft je vader niet iets met je gedaan? Je klachten zijn zo heftig, er moet meer zijn.’ Ik kwam terecht bij de Pinkstergemeente. Mensen daar geloofden dat alle problemen een oorzaak hebben in het verleden: daar wordt gezocht om ‘beter’ te kunnen worden.”

Lees verder →

WAAR KOMT HET IDEE VANDAAN DAT HERRINNERINGEN AAN EEN TRAUMA ZICH IN DE KROCHTEN VAN HET ONBEWUSTE VERBORGEN KUNNEN HOUDEN?

4 januari 2021

Aan het eind van de 18e eeuw ontstonden er Engeland spoorwegen. De rest van Europa volgde pas in het tweede kwartaal van de 19e eeuw. Los van het feit dat ze een revolutie te ontketenden op het gebied van goederenvervoer, boden de spoorwegen personen een alternatief voor de beurtvaart, de trekschuit en de koets. De auto was toentertijd nog niet uitgevonden, maar door de groeiende urbanisatie en de opkomst van forenzen ontstond er een toenemende behoefte aan personen-vervoer.

Erg veilig waren die eerste reizen per spoor nog niet. Door het ontbreken van seinen en het feit dat de wagons uit hout bestonden, vonden in de beginjaren van de spoorwegen jaarlijks honderden mensen de dood omdat er treinen op elkaar botsten

Lees verder →

ARGOS ‘IN DENIAL’!

5 december 2020

Het journalistiek speurwerk naar het bestaan van Satanisch Ritueel Misbruik door het VPRO nderzoeksprogramma ARGOS*, onder leiding van Sanne Terlingen en Huub Jaspers, vertoont nagenoeg dezelfde fouten als die sommige therapeuten ertoe hebben gebracht om ‘gelovige’ te worden.

Eén van de belangrijkste is misschien wel dat erop wordt vertrouwd dat de vrouwen die zijn geinterviewd een waarheidsgetrouw beeld geven van wat ze zeggen te hebben meegemaakt. Wij willen hier direct bij zeggen, dat dit niet betekent dat we veronderstellen dat de respondenten lijnrechte leugens verkopen. In ons boek** zullen we laten zien dat ‘de waarheid spreken’ en ‘doelbewust liegen’ twee uiteinden zijn van een spectrum, waarop nog diverse andere varianten liggen.

In het geval van mensen met DIS (het vroegere MPS) hebben we het m.n. over de mate van suggestibiliteit, die het hen moeilijk maakt te differentiëren tussen wat ze ooit hebben gehoord, op internet of tv gezien en gelezen enerzijds – en wat ze daadwerkelijk zelf hebben meegemaakt anderzijds. Wetenschappers noemen dit fenomeen ‘bronverwarring’.

Lees verder →