26 januari 2021
TERUG NAAR AF
Enkele schrijvers van artikelen over wat inmiddels ‘structurele dissociatie’ is gaan heten: de theorie – of eigenlijk de overtuiging – dat een grote mate van onveiligheid in de jeugd kan leiden tot fragmentatie van de persoonlijkheid, antedateren hun eerste ontmoeting met een meervoudige cliënt. Zorgvuldig plaatsen ze deze op een tijdstip vóór 1973 – hoewel hun publicatie erover natuurlijk lang daarna geschiedde.
Anderen – waaronder prof. van der Hart – diepen uit de geschiedenis voorbeelden op waaruit ze concluderen dat ’trauma’ en ‘dissociatie’ van het begin af aan al onlosmakelijk met elkaar verbonden waren. Daarbij misrepresenteren ze het begrip ’trauma’, dat in de tijd van, bijvoorbeeld, de destijds wereldberoemde neuroloog Jean Martin Charcot (1825 – 1893) alleen nog – mogelijk ontraceerbare – lichamelijke schade betekende.
Lees verder