Categoriearchief: Geschiedenis

DE GENDER-WARS

Interessant is dat beide kanten – genoemd of ongenoemd – de banaliteit van het kwaad erbij halen. In discussies wordt menig passage uit ‘The Origins of Totalitarianism’ van Hannah Ahrendt aangehaald.

We kunnen elkaar echter niet overtuigen als we in deze termen over elkaar blijven denken. Maar misschien kunnen we wel naast elkaar blijven bestaan, zij het dat dan de ‘laïcité’ in acht moet worden genomen.

https://nl.wikipedia.org/wiki/La%C3%AFcisme

Lees verder

HET (SLIMME?) ONBEWUSTE

Misschien was het met scheikunde op de middelbare school, misschien ook tijdens colleges psychologie of biochemie, dat ik hoorde over de 19e eeuwse chemicus August Kekulé, die als eerste de structuurformule van benzeen ontdekte.

Hij had er eindeloos over zitten peinzen, z’n hoofd was er suf van en hij sukkelde even in slaap. Tijdens die slaap had hij een korte droom, waarvan hij zich bij het ontwaken alleen een slang herinnerde, die zich in zijn eigen staart beet. Een ‘ouroubouros’, het klassieke symbool voor de eindeloze cyclus van dood en geboorte. 

Lees verder

EEN CULTUUR VAN ONBEHAGEN

16 december 2020

In vorige posts hebben we duidelijk gemaakt dat MPS/DIS – een uiting van het vroeger gebezigde begrip ‘hysterie’ – beschouwd kan worden als ziekterol-gedrag en als een expressie van onbehagen, psychische nood, woede en frustratie, of behoefte aan aandacht, die door de betreffende persoon moeilijk op andere wijze kan worden uitgedrukt.

We willen benadrukken dat er weinig intentioneel is, aan zulk gedrag. In vroeger tijden, waar vrouwen veelal gevangen zaten in een dienende rol en er maar weinigen van degenen die daaronder leden in staat waren bezwaar aan te tekenen, zag je vooral in de hogere kringen vrouwen die van de ene ziekte-periode in de andere vervielen. In Nederland heeft m.n. Louis Couperus (1863 – 1923) een mooi beeld geschetst van zulke ‘femmes fragiles’ – in tegenstelling tot ‘femmes fatales’.

Lees verder

REALITY-TESTING DEEL 5: BUBBLES

8 september 2022

Rapport over ritueel misbruik onmogelijke opgave. Commissie geeft het verlossende antwoord niet.

https://www.trouw.nl/nieuws/rapport-over-ritueel-misbruik-onmogelijke-opgave-commissie-geeft-het-verlossende-antwoord-niet~be9c272e/

Dit artikel van 21 April 1994 had ook van nu kunnen zijn. Met dien verstande dat er in 1994 wetenschappers waren, die openbaar een tegengeluid lieten horen. Die wezen op de sociale besmettelijkheid van dit volksgeloof, door te refereren aan mis lit bestsellers, media-aandacht en speciaal daarvoor gevoelige fantasy prone personalities. Die onderzoeken uit andere landen aanhaalden, waar men deze craze/massa-hysterie al eerder had meegemaakt en onderzocht.

Zo publiceerde FBI agent Kenneth Lanning in 1992 een uitgebreid onderzoek naar claims van wat toen nog ‘SRA’ werd genoemd: Satanisch Ritueel Misbruik. En vond geen aanwijzing dat de verhalen op waarheid berustten. Ook vond er een uitgebreid wetenschappelijk onderzoek in Engeland plaats naar het to be or not to be van SRA. De neerslag ervan is te lezen in het veel geprezen boek ‘Speak of the Devilʼ door J.S. La Fontaine.

Lees verder

WAT GELOVEN DIS-THERAPEUTEN?

27 juni 2022

Nu Ritueel Transgenerationeel Misbruik weer in de belangstelling staat, met dank aan het onderzoeksprogramma Argos (VPRO, radio 1)*, is het misschien zinnig uit de doeken te doen wat veel therapeuten die van het bestaan ervan overtuigd zijn, nu eigenlijk geloven.

Eén van deze therapeuten is onze eigen – Nederlandse – prof. Onno van der Hart. Hij heeft weliswaar – in navolging van zijn leermeester Bennett Braun twee jaar geleden een ‘beroepsverbod’ aan zijn broek gekregen, maar dat was niet om wat hij zijn patiënten op de mouw speldde, maar omdat hij tijdens een meer dan 20 jaar durende therapie de grenzen tussen hem en een vrouwelijke patiënte in toenemende mate had overschreden.**

Op de foto hieronder vind je een citaat waar uit blijkt dat hij gelooft dat wat men vroeger ‘satanische sektes’ noemde, in hun eigen slachtoffers voorzien door ze letterlijk en figuurlijk door vrouwen te laten ‘uitbroeden’.

Lees verder

SEKSUEEL MISBRUIK

30 januari 2022

In de 70er jaren van de vorige eeuw kwam – met behulp van het feminisme – de mediahype over seksueel misbruik op stoom. Het begon als een reactie op het inzicht dat verkrachtingen van vrouwen en misbruik van kinderen vaak werden gebagatelliseerd, of dat de slachtoffers er van werden beschuldigd ‘aanleiding’ te geven.

Het was in een tijd dat tv-shows – te beginnen in de V.S. – grip begonnen te krijgen op de publieke opinie – en omdat er zoveel aandacht aan die zaken werd besteed, leek het alsof het een epidemie van misbruik betrof.

Lees verder

HYSTERIE OVER INCEST

23 augustus 2021

Hysterie en incest zijn in de 70er jaren beide in de feministische molen beland. Het is goed dat de begrippen wat werden opgeschud. Aandacht voor de onvrijheid van gender- rollen kan er bijna niet genoeg zijn, hoewel het opvalt dat het soms mosterd na de maaltijd leek. De eerste feministische golf en vooral de Tweede Wereldoorlog, waarin bleek dat vrouwen zich goed konden handhaven in ‘mannen’- beroepen, hadden het keurslijf van vrouwen al aanzienlijk losser gemaakt.

Ook de aandacht voor incest, na vrouwenmishandeling, ongewenste intimiteiten en verkrachting begin 80er jaren een volgend thema, kan alleen maar worden toegejuicht. In de V.S. was er nog meer reden toe dan in Nederland, gezien de invloedrijke wettekst uit 1934‚ Treatise on Evidence, van John Henry Wigmore, waarin wordt betoogd dat vrouwen en kinderen de neiging hebben mannen van goede naam en faam ten onrechte te beschuldigen van seksueel misbruik. Hij beveelt daarom aan dat ze eerst door een psychiater worden gezien.

Lees verder

HYSTERIE À LA CHARCOT

17 augustus 2021

In hoofdstuk 1: HOE HYSTERIE EN INCEST MET ELKAAR VERVLOCHTEN RAAKTEN, proberen we de geschiedenis van de huidige DIS-therapie te achterhalen. Daarbij gaan we terug naar de oude Grieken en scheren in vogelvlucht over de eeuwen, waarbij we o.a. op Charcot stuiten. Charcot, Jean Martin (1825 – 1893), te onderscheiden van zijn zoon Jean Baptiste, die een bekende poolonderzoeker werd, was al zeer bekend voordat hij zijn beruchte opmerkzame blik op het verschijnsel hysterie liet vallen.

Gepromoveerd op het verschil tussen jicht en reumatiek, had hij de bij diabetici beruchte Charcot-voet beschreven, zich beziggehouden met het onderscheid tussen M.S. en de ziekte van Parkinson en ‘De Ziekte van Charcot’ ontdekt, die tegenwoordig als ALS te boek staat en die voor lange tijd geassocieerd zal worden met de meest beroemde lijder eraan: Stephen Hawkins.

Lees verder

PARENTBLAMING IN BREDER CULTUREEL PERSPECTIEF

17 juli 2021

PSYCHISCH TRAUMA Deel 3.

Zoals wel vaker namen de V.S. het voortouw. De familie en wat ermee mis was vormde destijds al een thema van Republikeinen als Reagan en Bush senior. Het feit dat vrouwen hun kinderen gingen uitbesteden om aan het werk te gaan en carrière te maken was vele behoudende en Christelijke politici een doorn in het oog. Daarnaast groeide in de vrouwenbeweging het verzet tegen de ‘patriarchale familie’ en al vlug adopteerden ook zij de term ‘disfunctioneel’.

In feite gaven de gezinsverhoudingen in het gemiddelde gezin onveranderd aanleiding tot incest, aldus sommige feministen. Hiervoor werd de term ‘covert incest’, ‘verborgen incest’ gemunt, die we in een eerdere post al ter sprake brachten. Ter herinnering: dat was incest die alleen in gedachten plaatsvond, maar die wel degelijk een desastreus effect had op de gevoelige kinderziel.

Lees verder

SLACHTOFFER-CULTUUR

IN THE AGE OF NARCISSISM

8 juni 2021

De voortekenen van de naderende slachtoffer-cultuur waren er al. We beschreven eerder het sociaal psychologische proces van het mythologiseren van de Holocaust. Maar daarnaast – hoewel ermee verweven – is er sprake geweest van sociologische verschijnselen, die met terugwerkende kracht als voorbode kunnen worden aangemerkt van de glans die het slachtofferschap later verwierf.

In 1963 sprak Martin Luther King zijn beroemde rede: „I have a Dream…” Het mede op Gandhi gebaseerde gedachtegoed (in die tijd) van King baseerde zich niet op ‘slachtofferschap’ – hoewel daar wel enige reden toe was. Eén van de kern-gedachten was de erkenning dat de mens per definitie imperfect is. In religieuze termen: elk mens is behept met zonden. De blanke, maar ook de zwarte medemens. King ging niet in op de verleiding te mythologiseren: de werkelijkheid op te splitsen in karikaturale uitersten van goed en kwaad, van slachtoffer en dader. Zijn droom behelsde integratie:„…..One day, right there in Alabama, little black boys and black girls will be able to join hands with little white boys and white girls as sisters and brothers. I have a dream today!”

Lees verder