Interessant is dat beide kanten – genoemd of ongenoemd – de banaliteit van het kwaad erbij halen. In discussies wordt menig passage uit ‘The Origins of Totalitarianism’ van Hannah Ahrendt aangehaald.
We kunnen elkaar echter niet overtuigen als we in deze termen over elkaar blijven denken. Maar misschien kunnen we wel naast elkaar blijven bestaan, zij het dat dan de ‘laïcité’ in acht moet worden genomen.
https://nl.wikipedia.org/wiki/La%C3%AFcisme
Lees verder27 juni 2022
Nu Ritueel Transgenerationeel Misbruik weer in de belangstelling staat, met dank aan het onderzoeksprogramma Argos (VPRO, radio 1)*, is het misschien zinnig uit de doeken te doen wat veel therapeuten die van het bestaan ervan overtuigd zijn, nu eigenlijk geloven.
Eén van deze therapeuten is onze eigen – Nederlandse – prof. Onno van der Hart. Hij heeft weliswaar – in navolging van zijn leermeester Bennett Braun twee jaar geleden een ‘beroepsverbod’ aan zijn broek gekregen, maar dat was niet om wat hij zijn patiënten op de mouw speldde, maar omdat hij tijdens een meer dan 20 jaar durende therapie de grenzen tussen hem en een vrouwelijke patiënte in toenemende mate had overschreden.**
Op de foto hieronder vind je een citaat waar uit blijkt dat hij gelooft dat wat men vroeger ‘satanische sektes’ noemde, in hun eigen slachtoffers voorzien door ze letterlijk en figuurlijk door vrouwen te laten ‘uitbroeden’.
Lees verder24 mei 2021
Identiteit is een tamelijk stabiel fenomeen. Dat wil echter niet zeggen dat het zich in de loop van een leven niet aanpast aan veranderende inzichten of omstandigheden. Soms gaat die aanpassing vloeiend en geleidelijk, soms is er een identiteitscrisis of rite de passsage nodig om het schip wat bij de sturen.
Eén van de periodes die vraagt om een bijstellen van de identiteit – in het licht van nieuwe relaties en verantwoordelijkheden – is de jong volwassenheid. Dit maakt twintigers en jonge dertigers extra kwetsbaar voor de wenkingen en verleidingen van een ‘false identity’. Ze kunnen in deze fase met zekere afstand op hun jeugd kunnen terugkijken. Het heelal waarin ze in hun jeugd vertoefden, blijkt er één van de velen te zijn – en elk is anders!
Lees verder20 april 2021
Mensen met DIS en hun therapeuten hebben het onderling over de ‘zichtbare’ en de ‘verborgen’ wereld. Wij verwijzen naar onze column over de grot van Plato, waarin we het denken dat aan deze tweedeling ten grondslag ligt nader duiden.
Dergelijk gedachtegoed is niet vreemd. Je ziet het bij gelovigen of spiritueel angehauchte groepen. Denk bijvoorbeeld aan een begrip als de ‘geesteswereld’. En het is zeer manifest aanwezig bij complotdenkers.
Bij mensen met DIS lopen de bovengenoemde domeinen vaak door elkaar. Een niet onaanzienlijk deel van de DIS-patiënten is belijdend Christen – en voor hun therapeuten geldt hetzelfde. Dit feit maakt ze vermoedelijk ontvankelijker voor de heroïsche strijd van goed tegen kwaad, waar ze onderdeel van denken uit te maken. Het is een dramatiek die we ook terugzien in religieuze teksten en mythes.
Lees verder6 april 2021
Hieronder een fragment van een interview met een retractor, dat we vorige week plaatsten. Bij stukjes en beetjes gaan we nader in op aspecten van dat interview.
“Ik kwam terecht bij de Pinkstergemeente. Mensen daar geloofden dat alle problemen een oorzaak hebben in het verleden: daar wordt gezocht om ‘beter’ te kunnen worden. Ik ging naar bijeenkomsten en conferenties. Het gebed was steeds: ‘Kom heilig geestʼ. En wat er dan gebeurde, werd veroorzaakt door de heilige geest. Mensen vielen op de grond, gingen schudden, beven, gillen, lachen.
In 1995 kwam ik op een meerdaagse christelijke conferentie in contact met een psycholoog met wie ik drie keer per dag gesprekken voerde. Hij gebruikte daarbij technieken die ik nu als hypnose zou omschrijven.”
Lees verder15 december 2020
Heb je je wel eens afgevraagd waarom mensen in grote getale naar Jomanda gingen? Lourdes bezoeken, of gebedsgenezing ondergaan? Het kan toch niet zo zijn dat ze op die wijze werkelijk genezing vinden?
Dat kan echter wel degelijk! Daarbij moet je bedenken dat de ziektemanifestaties van mensen die vroeger onder de meer algemene term ‘hysterisch’ vielen – iets dat tegenwoordig een ‘somatisch-symptoom stoornis'(SSS) wordt genoemd – voor het merendeel niet te wijten zijn aan lichamelijke problemen. Het is ternauwernood bewust rol-gedrag waarin ze uiting kunnen geven aan psychische problemen. Het psychiatrisch handboek DSM 5 schat het voorkomen van deze problematiek in de algemene bevolking op 5-7%. Dat wil dus zeggen dat minstens 1 op de 20 mensen er in min of meerdere mate last van kan hebben.
Lees verder